Gouden zakhorloge Dorus Rijkers

Het Noord-Duitse barkschip Renown, dat met 1.000 ton rijst naar Bremen op weg was, strandde op 9 december 1887 bij Den Helder. Het was slecht weer, het waaide hard uit het zuidwesten met af en toe stormachtige buien vergezeld van zware regen. Nadat de door kapitein Rosenau afgeschoten vuurpijlen opgemerkt waren, werd de roeireddingboot van Den Helder door de sleepboot Hercules naar de strandingsplaats gesleept. Het bovendek van de Renown bevond zich toen reeds onder water en de 25 opvarenden bevonden zich in levensgevaar. Na enige uren van grote krachtsinspanning lukte het Dorus Rijkers (schipper van de reddingboot) en zijn Blauwe Zeeridders om 11 schipbreukelingen te redden. Herhaalde pogingen om ook de overige 14 schipbreukelingen te redden mislukten, door invallende duisternis werd de besloten tot volgende morgen te wachten. 

Op 10 december voer de reddingboot voor de derde maal uit. Bij die actie werden 7 schipbreukelingen gered, de tweede stuurman van de Renown verdronk echter voor de ogen van de zwoegende redders. De laatste 5 schipbreukelingen werden tenslotte op 11 december gered. Zij werden door de roeiers van de boot gedragen omdat ze niet meer konden lopen. Helaas was één van de matrozen inmiddels door de kou gestorven.

Voor deze redding ontving Dorus Rijkers deze gouden zakhorloge van de Duitse Keizer op 19 april 1888. Een prachtige blijk van waardering van het Duitse rijk.